Wachten op een rolstoelwoning…

De Aanpak Rolstoelwoningen moet soelaas bieden aan de vele Amsterdammers op de wachtlijst. De woningcorporaties en de gemeente zijn drie acties overeengekomen. Als mensen niet langer een (grote) rolstoelwoning nodig hebben, is er een verhuisregeling. Grote sociale huurwoningen worden verbouwd tot rolstoelgeschikte woning. Daarnaast zorgt ook nieuwbouw voor uitbreiding van de voorraad rolstoelwoningen.

Lees hier de verhalen van Amsterdammers voor wie de zon weer schijnt dankzij de verhuisregeling.

Levin kan weer spelen

“Mijn zoontje Levin is 8 jaar en zit sinds z’n zesde in een rolstoel. Sinds die tijd zaten we eigenlijk vast in ons huis. Mijn casemanager wees me op een proef van de gemeente en de woningcorporaties. We hadden geluk. Met voorrang kregen we een verbouwd rolstoelgeschikte woning. Ons nieuwe huis heeft een grote douche met wc, waardoor Levin zelf kan plassen. Er is een binnentuin, in de buurt zijn overal speeltuintjes en voor mijn jongste zit de opvang dichtbij. Levin is helemaal opgeleefd. Ik heb mijn kind weer terug.”

Indra komt nooit meer buiten

“Mijn vrouw Indra kreeg in juli 2018 de beschikking voor een rolstoelwoning. Toen begon het wachten. Soms staan er maandenlang geen rolstoelwoningen op WoningNet. Het is helemaal moeilijk als je een rolstoelwoning met 4 kamers nodig hebt.

In onze huidige woning past geen rolstoel. Al die tijd zit Indra dus gevangen in haar lijf en in haar huis. Om buiten te komen moet ik haar 58 treden naar beneden te tillen en later weer omhoog. Dat is te vermoeiend voor haar en eigenlijk ook voor mij. Ze komt dus nooit meer buiten.

De kinderen missen hun vrolijke moeder. Ze snappen niet waarom hun mama ze niet naar school brengt of met ze naar de kinderboerderij gaat. Via de verhuisregeling is nu een rolstoelwoning met 4 kamers vrijgekomen! We zijn dolgelukkig!”

Roos en Pleuntje wonen samen apart

“Mijn dochter Pleuntje heeft een ernstig meervoudige beperking. Toen ze nog ukkie was, ging het allemaal wel. Inmiddels is ze zestien en het was een komen en gaan van hulpverleners in onze kleine woning. Ik wilde heel graag weer iets van een eigen leven leiden en gaan werken. Maar ik wilde ook voor Pleuntje blijven zorgen. Dankzij de verhuisregeling is onze droom uitgekomen. We kregen een kangoeroewoning. Pleuntje heeft nu haar eigen plek, maar is wel in de buurt. En ik deel samen met mijn dochter Madelief de andere woning.”

Hamid is weer thuis

“Met vrouw en kinderen ging ik de zon opzoeken in het zuiden van Europa. Daar ging het mis, echt goed mis. Op de derde dag van de vakantie kreeg ik een ongeluk. Door een losgeschoten elektriciteitskabel! Domme pech. Ik in een rolstoel en maanden revalidatie. Terug naar huis kon niet. We woonden 3 hoog zonder lift. De verhuisregeling was voor mij een uitkomst. Vlakbij ons oude huis kwam een rolstoelwoning vrij. Je wilt niet weten hoe fijn het is om weer thuis te zijn bij mijn vrouw en kinderen!”

Vrienden zijn belangrijk

“Ondanks zijn handicap ging Sam eerst naar een gewone school. Daardoor heeft hij vrienden in de buurt. Tegenwoordig zit Sam op een andere school, want hij heeft meer hulp en zorg nodig. Toch gaat hij nog steeds met z’n vrienden om. Ze spelen samen en hangen samen rond. Vrienden zijn zó belangrijk. Verhuizen naar een rolstoelwoning stelden we daarom zo lang mogelijk uit. We hoopten op een woning in onze eigen buurt. Eigenlijk is dat nauwelijks te doen. En toen er wat vrijkwam, stonden wij niet op de 1e plaats. En toch is het gelukt: vlakbij kwam een rolstoelwoning vrij en wij zijn de nieuwe huurders! We zijn de vorige bewoners ongelofelijk dankbaar dat ze wilden verhuizen naar een kleinere rolstoelwoning. Zo’n verhuisregeling helpt dan ook.”