Voor wie?
De meeste Amsterdammers hebben hun leven op orde. Maar dat geldt niet voor alle Amsterdammers. Een deel van de inwoners heeft problemen met financiën, wonen, werk, lichamelijke of geestelijke gezondheid en huiselijke relaties. Soms is het woonprobleem het belangrijkste obstakel, soms de andere problemen.
Onder het Programma Huisvesting Kwetsbare Groepen vallen mensen die dringend een woning nodig hebben, maar niet in staat zijn om zelf op tijd dit probleem op te lossen. Zij hebben bijvoorbeeld geen inschrijfduur kunnen opbouwen of hebben begeleiding nodig bij het zelfstandig wonen. Denk aan mensen die dakloos worden of zijn, aan vluchtelingen met een verblijfstatus, mensen met een handicap die de trap naar hun woning niet meer op kunnen. Of mensen die na een verblijf in een zorginstelling weer zelfstandig kunnen wonen.
Negentien groepen vallen onder het programma. Zij zijn onder te verdelen in drie hoofdgroepen.
Zonder begeleiding
Verreweg de grootste groep die zonder begeleiding wordt gehuisvest, bestaat uit mensen met een sociale of medische urgentie.
- Mensen met een sociale of medische urgentie
- Mensen met een indicatie voor een rolstoelwoning*
- Gezinnen in crisisopvang
- Slachtoffers huiselijk geweld
- Slachtoffers toeslagenaffaire (sinds 2024)
- Mantelzorgers
- Uittredende sekswerkers
- Mensen die worden gehuisvest in het kader van Openbare Orde en Veiligheid
*) Rolstoelwoningen vallen niet onder de 1.800 woningen die de woningcorporaties jaarlijks beschikbaar stellen.
Met begeleiding
Een deel van de mensen krijgt een periode begeleiding bij het zelfstandig wonen in de wijk. Dit geldt voor de onderstaande groepen:
- Omslag MO/BW volwassenen
- Omslag MO/BW gezinnen
- Omslag slachtoffers huiselijk geweld
- Omslag MO jonge moeders
- Omslag jongvolwassenen na MO en jeugdzorg met verblijf
- Treiteraanpak
- Housing First Jeugd
- Uitstroom MO volwassenen
- Laatste Kans en Nieuwe Kans
- (Overlastgevende) multi-probleemgezinnen
- Wlz-cliënten die (op afzienbare termijn) in staat zijn om zelfstandig te wonen.
Statushouders
Amsterdam heeft jaarlijks een taakstelling voor de huisvesting van statushouders. Dit gebeurt deels in corporatiewoningen en deels in tijdelijke woonprojecten voor jonge statushouders en Nederlandse jongeren. Statushouders vallen onder de kwetsbare groepen omdat zij in de regel niet kunnen terugvallen op een netwerk en geen inschrijfduur hebben kunnen opbouwen. Ook kampt een deel van de statushouders met trauma’s en PTSS.
Sinds 2024 telt ook de eerste verhuring aan statushouders in gemengde complexen mee voor het aantal woningen dat de corporaties beschikbaar stellen voor het PHKG.
Begeleiding
Alle statushouders krijgen begeleiding van Vluchtelingenwerk en de gemeente (WPI) bij het opbouwen van een nieuw leven in Amsterdam. Jongvolwassen statushouders (tot 28 jaar) worden gemengd met Amsterdamse leeftijdsgenoten gehuisvest in tijdelijke projecten. Zij vinden daardoor sneller hun draai en leren de taal.
Ruggensteunregeling
Een ruggensteunregeling is van kracht voor statushouders die na afloop van hun 5-jarencontract geen andere woonruimte hebben gevonden. Zij krijgen eenmalig een vervangende woonruimte aangeboden. De ruggensteunregeling geldt alleen voor statushouders met een tijdelijk contract omdat de gemeente de plicht heeft deze groep duurzaam te huisvesten.